GAAA teppet mitt

Etter 2 1/2 år er endeleg GAAA teppet mitt ferdig.  The Great American Aran Afghan.  Har vore med i ei samstrikkgruppe på Fb, der me skulle strikka 1 lapp pr 14 dagar.  Det var det faktisk ingen som greidde å gjennomføra, men ferdig vart eg no omsider.  Dei to siste lappane brukte eg eit halvt år på!

 

Lappane er designa av ulike amerikanske kvinner, som var med i ein konkurranse, og dette er vinnarlappane som er sett saman til eit teppe.  Har hekla lappane saman med kjedemasker, tok si tid det også, for lappane hadde ikkje like mange masker.

Tilslutt ein maaange meter lang flettekant rundt heile teppet.  

Veldig god kjensle å endeleg vera ferdig! 

Håøytoppen

I dag gjekk turen til Håøytoppen.  Ein halv times biltur unna før starten på turen, likevel hadde me ikkje vore her tidlegare. Ingen tung tur, men is ligg framleis i turstiane, så mange stadar er det best å gå på sida av stiane.  Sidan frosten har halde seg ei stund no, var det hardt underlag, så det var muleg å gå der ein ville.  Akkurat i det me starta å gå, begynte det å snø litt.  Snøen låg seg som eit kvitt lag oppå isen, så me måtte gå forsiktig.

Godt tilrettelagt sti

Mai elskar å gå på tur

Flotte isformasjonar langs løypa

Toppen er nådd.  Alversundbrua skimtast i bakgrunnen.

Flott utsikt om enn noko disig.

Mot sør; brua mellom Frekhaug og Flatøy.

Me starta med betongblandeverket på Flatøy, like ved E39.  Sjølv om ein heile tida går på same øya, er det likevel to ulike øynamn:  Flatøy og Håøyna.  Håøyna var ein strategisk viktig forsvarsstad under både 1. og 2. verdskrig, og dette kunne me sjå restar etter både undervegs og på toppen der det var kanonstillingar.  Toppen ligg 171 m.o.h., men oppe på toppen er det ope og fritt med utsikt i mest alle retningar.

Veten i Åsane

Tida flyg, nesten eit år sidan forrige blogginnlegg.  Har ikkje tenkt å leggja ned bloggen, nyttårsfortsett plar eg ikkje ha, men må prøva å få til litt hyppigare innlegg i det nye året!

I går prøvde me ut eit nytt turområde i eit strålande, men kaldt vestlandsver.  Me køyrde ein times tid sørover i retning Bergen.  Over Nordhordlandsbrua tok me av bort mot Hordvik og derette køyrde me oppover mot Falkanger der me parkerte.  Etter eit lite stykke til fots kom me forbi Sætregården og inn på den Trondhjemske postvei.

Me gjekk forbi ei flott steinløe før me tok av på sti opp mot Veten.  Stien opp var bratt og isete, men utsikta var flott.  På toppen var det ei eineståande utsikt i alle himmelretningar.

Veten ligg 486 moh og er høgaste toppen i Åsane.  Som namnet fortel, var dette ein del av det gamle vetesystemet.  Når det var mistanke om at fiendar var på veg, vart det tent bål på toppen og varsla til neste vete (varde) og folk ikring.